ประตูคฤหาสน์ นิ่งเงียบเป็นเป่าสากสายตาคนทั้งหมดล้วนจับไปที่ตัวหลี่เฟิงกับฉินชิงงานเลี้ยงวันเกิดคุณหนูฉินชิง?ถ้าอย่างนั้นท่านประธานเทียนเฟิงกรุ๊ป...ก็คือ...หลี่เฟิงหรือ?คนตระกูลฉินอ้าปากค้าง ทำหน้าเหมือนเห็นผีฉินหลันยิ่งรู้สึกเหมือนฟ้าดินพลิกหมุน!"ไม่! เป็นไปไม่ได้...""ประ..ประธานหวง คุณจำผิดหรือเปล่า..."ฉินหลันแทบจะเป็นลม หลี่เฟิงไปเป็นท่านประธานของเทียนเฟิงกรุ๊ปได้อย่างไรกัน!"หุบปาก!"หวงจื้อคังตบฉาดอย่างแรงไปบนหน้าฉินหลัน พลังที่อยู่ในระดับสูงสุดสำแดงออกมาอย่างไร้ข้อกังขา ฉินหลันตกใจหน้าซีดลงไปนั่งพับอยู่กับพื้นทันทีหวงจื้อคังเอ่ยไปพูดกับฉินชิงอย่างนอบน้อม"คุณหนูฉิน เชิญด้านในคฤหาสน์ได้เลยครับ""ชั้น..."ฉินชิงทั้งตึงเครียดและงงงันยืนอยู่ตรงนั้น ก้าวขาไม่ออก มีความรู้สึกไม่เป็นความจริงอย่างรุนแรงตอนนี้เอง โรลส์รอยซ์หรูหรายาวเหยียดคันหนึ่ง ก็ค่อยๆ แล่นออกจากคฤหาสน์ หวงจื้อคังมายืนอยู่หน้าโรลส์รอยซ์ เปิดประตูให้กับพวกหลี่เฟิงทั้งสองคนแทบจะเป็นการล้อมหน้าล้อมหลังปรนนิบัติเลยทีเดียว กระพือคลื่นยักษ์ตกตะลึงขึ้นมาในใจผู้คน"เดี๋ยวก่อน"หลี่เฟิงหมุนตัว มองไป
ยังไม่ทันที่หลี่เฟิงจะตอบรายชื่อของขวัญถูกส่งเข้ามาแล้ว"เหอเหลียงผู้นำระดับสูงเมืองหลันมอบหนังสือภาพราชวงศ์ถังหนึ่งชุด...""ผู้นำตระกูลชั้นหนึ่งอย่างตระกูลเซียว ตระกูลอู๋ ตระกูลเจิ้งมอบเงินใส่ซองให้คนละห้าล้านหยวน!...""ประธานเกาเจิ้นเฉียง ประธานหลี่ฝูเจี้ยน ประธานหลี่เซียงจวิน..."พอมาถึงโถงใหญ่จัดเลี้ยง ผู้คนก็ถูกคนที่รออยู่ที่นี่นานแล้วทำให้ต้องตกตะลึงถลึงตาค้างโลกการเมืองและธุรกิจ เป็นสองวิถีดำขาวเหล่าคนใหญ่โตที่มีบทบาทในเมืองหลัน ทั้งหมดมายังสถานที่แห่งนี้ ส่งมอบของขวัญล้ำค่าเข้ามา!พี่เป้าที่รับผิดชอบขานรายชื่อกลืนน้ำลายเอื๊อก ต่อให้เขาจะเห็นโลกมามาก ก็ยังไม่เคยเห็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาก่อน!ผู้เฒ่าฉินพอได้ยินของขวัญเหล่านี้ แต่ละชิ้นๆ ก็ตาร้อนขึ้นมา ฉินหลันยิ่งระเบิดขึ้นอย่างริษยา!ถ้าของขวัญเหล่านี้ส่งเข้ามาให้ที่ตระกูลฉินจะดีแค่ไหนกันนะ"สมาคมวัสดุก่อสร้างตระกูลโจว โจวไท่มอบกำไลข้อมือหยก มูลค่าหนึ่งล้านหยวน"พี่เป้าที่รับผิดชอบขานรายชื่อชะงัก เงยตามองโจวไท่ที่หน้าซีดไม่มีสีเลือด มุมปากยกขึ้นยิ้มเย็นชา"โอ้ นี่มันคุณชายโจวที่ช่วยคุณหนูฉินทวงหนี้คืนจากชั้น
หลี่เฟิงหัวเราะเอ่ยขึ้นว่า "คุณแม่ ผมคือท่านประธานของเทียนเฟิงกรุ๊ปแท้ๆ เลย ถ้าเป็นของปลอมยินดีเปลี่ยนสินค้าให้"หลิ่วฮุ่ยฟางหูแดงฉ่า จับแขนของหลี่เฟิงไว้ไม่ยอมปล่อยอีกท่านประธานเทียนเฟิงกรุ๊ปเป็นลูกเขยของเธอ ถ้าอย่างนั้นเธอก็กลายเป็นคุณนายที่โด่งดังที่สุดในเมืองหลันน่ะสิ?!ตอนนี้ถ้าไปปาร์ตี้กับพวกเพื่อนสาว จะมีหน้ามีตาขนาดไหนกัน?พวกเพื่อนสาวเหล่านั้นแต่ก่อนดูถูกนางไว้มาก ตอนนี้เกรงว่าแต่ละคนคงจะต้องมาคุกเข่าเอาใจนางแล้วกระมัง!ผู้เฒ่าฉินพอเห็นของขวัญกองเท่าภูเขาตรงหน้า ก็อดอิจฉาตาร้อนขึ้นมาในใจไม่ได้ หยิบแก้วเหล้าเดินขึ้นไป" เสี่ยวชิง ตอนนี้เครือตระกูลฉินของพวกเราตอนนี้โอนถ่ายเงินทุนมีปัญหาอยู่ แบ่งของขวัญสักนิดหนึ่งให้กับปู่ได้ไหม ถือว่าทำคุณให้กับวงศ์ตระกูล..."พอได้ยินคำนี้ หลิ่วฮุ่ยฟางก็ไม่พอใจทันที"ท่านผู้เฒ่า ชั้นจำได้ว่าพวกเราถูกขับออกจากตระกูลฉินแล้วนี่นา? พวกเรายังต้องทำคุณให้กับตระกูลอีกหรือ?"ผู้เฒ่าฉินยิ้มเก้อเขิน "นั่นแค่พูดเล่นน่ะ พวกเราทั้งตระกูลสายเลือดข้นกว่าน้ำ จะเป็นแบบนั้นได้อย่างไรกัน""พรุ่งนี้! พรุ่งนี้ชั้นจะทำพิธีต้อนรับพวกเธอกลับให้ยิ่งใหญ่ไปเลย"
"ผู้อำนวยการของพวกเราบอกแล้ว ว่าเขาไม่รู้จักหลี่เฟิงอะไรนั่น"นี่...หรือจะบอกว่า หลี่เฟิงสวมรอยมาเป็นท่านประธานหรือ?หลิ่วฮุ่ยฟางสั่นวาบในใจ เกิดความรู้สึกหดหู่เหมือนสวรรค์ล่มดิ่งลงนรกขึ้นมาฉินชิงเองก็มองหลี่เฟิงอย่างไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องสวมรอยมาเป็นท่านประธาน"แต่ว่าของขวัญเหล่านี้ ส่งมอบมาให้ฉินชิงจริงๆ"พูดจบ เซียวเจียลี่ก็เอ่ยขึ้นอย่างไม่ยินยอมนัก "แม้จะไม่รู้ว่าสาเหตุคืออะไร แต่ของขวัญเหล่านี้ก็ถือเป็นน้ำใจของท่านประธานจริงๆ อวยพรวันเกิดให้กับคุณหนูฉิน"พูดจบ เธอก็กัดฟัน ในใจริษยาหนักข้อขึ้นเดิมทีคิดว่าจะเหยียบฉินชิงไว้ใต้เท้าเสียหน่อย คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะไปถูกใจท่านประธานเข้าแต่ว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าหลี่เฟิงคนนี้ก็ถูกสวมเขาเข้าแล้วสิเซียวเจียลี่พิจารณาตัวหลี่เฟิงด้วยสีหน้าเย้าหยอกหลี่เฟิงสีหน้าหมดคำจะพูด ช่วงไม่กี่ปีนี้เทียนเฟิงกรุ๊ปส่งต่อให้ลูกน้องมาจัดการ สมาชิกในกรุ๊ปไม่รู้จักเขาก็เรื่องปกติฉินชิงถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ "หลี่เฟิง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"หลี่เฟิงหมุนตัวไปอธิบายกับฉินชิง "คุณภรรยา เธอเชื่อใจชั้นเถอะ ชั้นเป็นท่านประธานจริงๆ""พอ
เซียวเจียลี่พูดจบ ก็ไม่กล้าอยู่ต่อนานนัก ทิ้งของขวัญอวยพรแล้วก็รีบร้อนจากไปทุกคนแม้จะไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบกับบรรยากาศงานวันเกิดแม้จะบอกว่าหลี่เฟิงไม่ใช่ท่านประธาน แต่ถึงอย่างไรก็รู้จักกับท่านประธาน การจะให้เขาทอดสะพานให้นั้นก็ทำได้อยู่!ดังนั้นครอบครัวฉินชิง จึงถูกคนล้อมหน้าล้อมหลังประจบเยินยออยู่ตลอดหลิ่วฮุ่ยฟางกับฉินฉางเหอก็ตื่นเต้นจนหน้าแดงหูแดง กี่ปีกันแล้ว ครอบครัวพวกเขาในที่สุดก็ได้เงยหน้าจากตระกูลฉินเสียทีผู้เฒ่าฉินยื่นหน้าเข้ามาเอ่ยว่า "เสี่ยวชิง ในเมื่อท่านประธานติดค้างน้ำใจหลี่เฟิง จะให้เขาช่วยบอกกับท่านประธานหน่อยได้ไหม ว่าขอการลงทุนให้กับตระกูลฉินสักก้อนหนึ่ง?""ไม่ต้องเยอะมาก สักร้อยสองร้อยล้านขนหน้าแข้งก็ไม่น่าร่วงหรอก""คุณปู่...เรื่องนี้..." ฉินชิงดูลำบากใจ"ทำไม? แกไม่อยากทำหรือ? ในฐานะที่เป็นคนตระกูลฉิน เรื่องแค่นี้ก็ไม่ยอมช่วยเหลือเสียแล้ว?" ผู้เฒ่าฉินไม่พอใจขึ้นมา"คุณปู่ ไม่ใช่ว่าหนูไม่อยาก แต่ว่างานเลี้ยงครั้งนี้บวกกับบ้านพักตากอากาศที่เขาให้มา ต่อให้น้ำใจจะใหญ่อีกแค่ไหนก็คงใช้ไปหมดแล้ว ถ้ายังต้องการการลงทุนเพิ่ม ท่านประธานคงคิดว่าหนูเป็นคนโ
"คุณหลี่ ขนาดของเทียนเฟิงกรุ๊ปนั้นใหญ่โตเกินไป คุณหนูฉินจึงปักใจเชื่อได้ยาก เรื่องนี้เป็นเรื่องปกติ...""สู้อย่างนี้ดีไหม สมาคมวัสดุก่อสร้างเพิ่งจะยุบ ให้กรรมการทั้งสิบแปดคนรวมตัวกันสร้างบริษัทใหม่ จากนั้นคุณก็มาเป็นท่านประธานเป็นอย่างไร""แม้ว่าชื่อเสียงนี้อาจจะไม่คู่ควรกับตัวตนฐานะอย่างคุณหลี่ แต่ว่าการมีตัวตนฐานะทางสังคมอย่างเป็นทางการ คุณก็อาจจะทำอะไรสะดวกขึ้นมาก..."หลี่เฟิงคิดๆ พยักหน้าให้ "ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ให้เทียนเฟิงกรุ๊ปออกทุน ให้เหล่ากรรมการก่อนหน้านี้ควักเงินทุนด้วย แล้วบริษัทใหม่นี้ จะมีเทียนเฟิงกรุ๊ปดูแลหุ้น เอาเป็นชื่อเซิ่งซื่อกรุ๊ปก็แล้วกัน!"หวงจื้อคังพอได้ยินก็ยินดีขึ้นมาทันที เมื่อเป็นเช่นนี้ สมาชิกสมาคมวัสดุก่อสร้างแต่เดิม ก็เท่ากับกอดต้นขาเทียนเฟิงกรุ๊ปไว้แล้ว!หลี่เฟิงเหลือบมองหวงจื้อคังผาดหนึ่ง "หรือไม่ก็ คุณหวงมาเป็นผู้จัดการทั่วไปก็แล้วกัน ชั้นแขวนชื่อไว้ก็พอ""ได้เลยครับ" หวงจื้อคังพยักหน้าอย่างยินดีตอนนี้ ควันหลงของงานเลี้ยงวันเกิดยังไม่จบ ข่าวการสถาปนาเซิ่งซื่อกรุ๊ปของกรรมการทั้งสิบแปดคนจากสมาคมวัสดุก่อสร้างแต่เดิม ก็ทำให้โลกภายนอกโกลาหลขึ้นม
ฉินชิงแทบจะควบคุมอารมณ์โกรธไม่อยู่ "ผู้ดูแลเหอ คุณอย่าทำเกินไปนัก ระวังชั้นจะแจ้งความนะ!""ฮ่าๆ เธอขู่ชั้นหรอ?"เหอเฉาจวินหัวเราะร่าขึ้นมา ตบฉาดไปที่หน้าของฉินชิงฉินชิงกุมหน้าคิดจะหนี กลับถูกเหอเฉาจวินคว้าข้อมือไว้ มืออีกข้างก็ชี้ไปที่โต๊ะ "ไปนอนตรงนั้นดีดีเถอะ ชั้นจะทำกับเธอที่นี่วันนี้ นังสารเลว มาตอแหลกับใครกัน!""แกปล่อยชั้นนะ!"ฉินชิงออกแรงดิ้น แต่จะไปเป็นคู่มือผู้ชายคนหนึ่งได้อย่างไรขณะที่กระวนกระวายนี้ เธอก็คว้ากาน้ำร้อนที่ต้มชาบนโต๊ะ ฟาดดัง "เปรี้ยง" ไปที่หัวของเหอเฉาจวิน"อ๊าๆ...นั่งสารเลว แกกล้าตีชั้นเรอะ ถ้าไม่ฆ่าแกให้ตาย ก็ไม่ใช่ชั้นแล้ว!"เหอเฉาจวินกุมเลือดที่ไหลออกมาจากหัว เจ็บจนร้องว้าก ในที่สุดก็ปล่อยตัวฉินชิงฉินชิงตกใจโยนกาน้ำทิ้ง รีบวิ่งออกมาจากสโมสรอย่างลนลาน ในใจเธอกระวนกระวายไม่สงบ เดินไปบนถนนใหญ่ไม่มีจุดหมาย ไม่รู้ว่าควรจะไปที่ไหนดีครู่หนึ่ง จู่ๆ เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากฉินไห่"แกอยู่ไหนน่ะ รีบไสหัวมาที่บ้านเก่าเลย!"ฉินชิงรีบกลับไปที่บ้านเก่า คนตระกูลฉินเปิดฉากพิจารณาคดีขึ้น คนทั้งหมดล้วนใช้สายตาจะกินเลือดกินเนื้อมองมาที่เธอเธอเห็นแฟนของฉินหลัน ฟา
เขาเดินเข้าไปประคองฉินชิงลุกขึ้นมาโดยไม่สนใจสายตากินเลือดกินเนื้อของคนตระกูลฉิน "คุณภรรยา กลับบ้านกับชั้นเถอะ วางใจได้ ชั้นรับประกันว่าครั้งนี้จะไม่เกิดอะไรขึ้น"พูดพลางประคองตัวหลิ่วฮุ่ยฟางขึ้นมา แล้วพาทั้งครอบครัวออกจากบ้านเก่าตระกูลฉิน"ฉินชิง แกทำร้ายเหอเฉาจวินไป จะไม่มอบตัวแล้วคิดว่าหนีพ้นหรือ?""เสียสละตนเองเพื่อปกป้องตระกูลฉิน ดูแลบั้นปลายพ่อแม่ของแก เหอะๆ คิดให้ดีนะ..."ทุกคนใช้คำขู่ต่างๆ นานา ทำเอาฉินชิงทีได้ยินหน้ายิ่งขาวซีด"หลี่เฟิง เธอพาพ่อกับแม่กลับบ้านเถอะ ชั้นจะไปมอบตัว"ออกจากบ้านเก่าตระกูลฉิน ฉินชิงจู่ๆ ก็จับมือหลี่เฟิง เอ่ยขึ้นทั้งน้ำตานองหน้า "หลังจากนี้เธอต้องดูแลพ่อกับแม่ให้ดีเข้าใจไหม ชั้นไม่เชื่อใจคนตระกูลฉิน แต่ชั้นเชื่อใจเธอ"หลิ่วฮุ่ยฟางพอได้ยินก็ร้อนรนขึ้นแล้วหล่อนดึงฉินชิงแล้วพูดว่า "หลี่เฟิง ถ้าอย่างนั้นแกไปมอบตัวแทนเสี่ยวชิงเถอะ หลายปีมานี้เสี่ยวชิงต้องลำบากมามากก็เพราะแกนะ"หลี่เฟิงใจเย็นวาบแต่พอคิดถึงสิ่งที่ครอบครัวฉินชิงต้องเจอในช่วงหลายปีนี้ ก็ล้วนเกิดขึ้นเพราะตนเองทั้งนั้นเขาจึงทำเป็นเหมือนไม่ได้ยินคำพูดของหลิ่วฮุ่ยฟาง พูดขึ้นอย่างตั้งใ